Jesteś
anonimowy. Takie słowa usłyszałem kiedyś w Londynie.
Czy
anonimowość jest tożsama z bezpieczeństwem poczynań?
Nikt
Cię w tym mieście nie zna, możesz robić co chcesz i zachowywać
się swobodnie (nie było to zgodne z prawdą, bo i Ciocia z korpusu
Andersa i przyjaciółka z mężem Anglikiem i znajoma z klasy w
liceum).
Ale...
Chodziło
o błahostkę. Krótko ostrzyżone włosy, a nawet na łyso. Nie
doszło do tego. Dopiero później, w Irlandii, kolor na głowie
zmienił się w ciemną wiśnię.
Ale
chodzi mi oczywiście o dzisiejszy wyrok sądu i skazanie na
dożywocie ( lub minimum 30 lat) dwojga zwyrodnialców.
Przed
chwilą przeczytałem i usłyszałem jak wypowiadały się osoby z
miasta Lancashire i Coventry.
„ Z
miejsca pokochałyśmy to piękne dziecko. Daniela”. - to o profilu
na Facebooku.
„ Pokochaliśmy
bardzo tego chłopca wszyscy. Jego zdjęcia wiszą u nas na
posterunku policji” - oficer z Coventry.
Dziwi
mnie bardzo nieczułość, brak większego zainteresowania problemem,
działania.
Czy
naprawdę nikt nic nie skojarzył? Nie zapaliła się wam kontrolka w
głowie? Lekarzom, pielęgniarkom, wychowawczyniom, sąsiadom?
A
może to wina religii i zobojętnienia? :
-
A co mnie obchodzą problemy innych?
-
Trzeba być dobrym dla ludzi, w każdym widzieć dobro, ufać,
wierzyć.
Ja,
od wielu lat mam trochę inne podejście. Zawsze, ale to zawsze
obserwuję nowo poznane osoby. Nie do końca mam do nich zaufanie, bo
po prostu ich nie znam najzwyczajniej.
Z
biegiem dni, człowieka widzi się lepiej, poznaje.
Dotykam
tu kwestii mówienia prawdy, umiejętności kłamania itd.
Odczytywania zachowania.
„Chcesz
kogoś poznać dokładnie? Obserwuj go, gdy on tego nie widzi i gdy
jest pewien, że jest sam”.
Zapewniam,
że jestem bacznym obserwatorem, analitykiem. Mnie lampka od razu by
się zapaliła i zdecydowania pchnęła do działania, które by
przerwało ten koszmar dziecka.
Pamiętam
zdarzenie w Londynie, kiedy mały, 2 -letni Patryk płakał wieczorem
niemiłosiernie. Był chory. Ale sąsiedzi wezwali policję.
Przyjechali po kilku minutach, rozmawiali z rodzicami. I mało tego;
rozmawiali z nami, obcymi osobami, które przez jakiś czas mieszkały
w dużym domu. Oficer policji 2-3 minuty wypytywał mnie, czy nie
zauważyłem nic niepokojącego w domu, w zachowaniu rodziców
(sic!).
Wczorajszy
dzień spędziłem w otoczeniu obcej osoby, nowo poznanej.
To
5-letnia Marysia. I to jest dziecko.
Bawiliśmy
się. Rysowałem domy, ptaki, suknię, księżniczkę z koroną na
głowie.
Nadmuchałem
balony na których namalowałem flamastrem, na wyraźną prośbę, i
słońce, i księżyc, i kometę, i gwiazdę.
Słuchałem
jak śpiewa piosenkę z Gumisiów, „Pieski małe dwa”, piosenkę
o mamie.
Chwilę
tańczyliśmy, a ja zaśpiewałem jej po angielsku 'Stairway to
Heaven”. Rozumie trochę i wpatrywała się zaczarowana.
Patrzyłem
jak tańczy, ustawiłem jej karaoke na YT i pomagałem w śpiewaniu
„Kaczki dziwaczki” pełnym tekstem.
Polubiła
rytm jazzowy z poprzedniego wpisu i „Moanin'' słuchała
wielokrotnie.
Czytałem
jej opowiadania z książki „Martynka. Wielka księga przygód”.
I
nie mogliśmy sobie przypomnieć jednej rzeczy! I Kaczor Donald i
Myszka Miki i Pies Pluto, ale ten gruby pies, no jak on się nazywa,
ten z zębami wielkimi...??? No ten...bokser (?) ??
Miałem
napisać o wymyślnych torturach.
Tak,
tak, takie bym zastosował za to co zrobili temu dziecku w Coventry.
Jednak
są zbyt okrutne by o nich pisać i bestialskie by dawać fragmenty z
filmów, krótkie sceny.
Na
pewno bym zastosował przebywanie w zamkniętym pomieszczeniu.
Co
się dzieje z człowiekiem w absolutnej ciszy?
Zaczynamy
słyszeć dokładnie własne serce, pracę płuc. Nie wyczuwamy
żadnego zapachu. A jeszcze okrutniejsze gdyby ciszę przerwać,
przywiązać osobę, ostrzyc na łyso i nad głową umieścić
pojemnik z wodą, z którego rytmicznie spadają krople.
To
wydaje się niczym, ale to jedna z największych tortur. Człowiek
nie wytrzyma godziny w takim stanie.
Oczywiście,
gdyby zaistniała potrzeba, należałoby osobę nawet podtrzymywać
na życiu medykamentami.
4-letnie
dziecko.
Jak
można było i jak można nadal, gdzieś w świecie? Bo tragedie
niestety dzieją się cały czas.
A
jak ktoś chce, to sobie dziś znajdzie.
Ten
ryj, ta twarz. Oto jest twarz ku...y.
Nóż
mi się dziś otworzył...
A
przecież można pośpiewać, pobawić się , nauczyć, wysłuchać,
zrozumieć, powygłupiać, przytulić, przebrać, nakarmić, umyć.
Kochać. Żyć.
