Przygotowanie
tego materiału zajęło mi prawie 3 tygodnie.
Żaden
z poprzednich wpisów nie był tak pracochłonny. Nawet opowieści o
filmach, gdzie niekiedy musiałem sobie przypomnieć ważne
szczegóły, nie wyczerpały mnie do tego stopnia co cuda fotografii.
Nosiłem
się z zamiarem napisania o fotografiach od dłuższego czasu.
Przeleciał cały rok poszukiwań zdjęcia, które kiedyś zostało
skasowane przez moją przyjaciółkę w mailu jaki do niej wysłałem.
Pocieszyć się można jedynie tym, że znam miejsce gdzie to zdjęcie
się znajduje. Na portalu Getty Images. Jest tylko jeden problem.
Pozostało do przejrzenia około 720.000 zdjęć. Na nic bowiem zdają
się znaczniki czasu, miejsca, koloru. To na pewno Londyn, lata
1920-1950, skwer z pracownikami układającymi asfalt na jezdni.
Żebym chociaż pamiętał nazwę skweru...
A
sama trudność w tym wpisie, to właśnie poszukiwanie odpowiednich
zdjęć. Kilkunastogodzinne klikanie. Porównywanie i wybieranie.
Niektóre przypomniane, inne nowo odkryte.
Chciałem
mieć to wszystko w jednym miejscu. I w końcu jest.
Nie
ma najlepszego zdjęcia. Tak jak nie istnieje najlepszy film ( może,
może...).
Są
zdjęcia przełomowe, poszukiwane, najbardziej znane, nieudane bo
zamazane – ale jedne z najbardziej wartościowych ( mam na myśli
obrazy Roberta Capy z chwili lądowania w Normandii w 1944).
Zdjęcia
genialne w swojej prostocie, na których uczą się początkujący.
I
takie, w które można wpatrywać się godzinami.
I
wielkie wow!
I
odchylić głowę i ciało dalej od ekranu, założyć ręce i się
uśmiechać bezustannie.
Jak
np. tutaj: Pierwszy lot
Pierwszy
lot, ale co najbardziej zadziwiające, to cień jaki pada. Moje
wyobrażenie pierwsze, że to dorosła kaczka unosi dłonie i
krzyczy: Olaboga, polecieli!
Teatr
ma dla mnie tą przewagę nad filmem, że w czasie przedstawienia
mogę oglądać to co chcę. I tak z reguły jest; podpatruję
innych. Ciekawość zachowania. Nie skupiam uwagi na aktorze
wypowiadającym kwestię.
Oglądając
filmy, wielokrotnie zatrzymuję przelatujące kadry, by coś
podejrzeć. To właśnie jak fotografia.
Lubię
zdjęcia, stare i nowe. Ale nie te, gdzie fotografuje się wszystko,
byle co i w sumie nic.
Lubię
oglądać. To dlatego często zaglądam na blogi osób prowadzących
bezkrwawe polowania, lub czasami krwawe jak to bywa w przypadku
Kminka ( Kminki, Kminkowej – facet czy kobieta wreszcie?). Cieszy
się wzrok kiedy Ilenka, Aga, Alicja, Akasza, Kasia czy
Wanilka do swoich wpisów, od czasu do czasu wklejają zdjęcie.
Dlaczego
bardziej czarno-białe?
Bo
są ładniejsze. Współgranie bieli i czerni potrafi dać
niesamowite efekty. Bo najlepsze zdjęcia portretowe np. z lat
30-tych i 40-tych właśnie takimi są. Bo kontrast postaci i tła
budynku plus padający cień – to istne mistrzostwo.
Taka
fotografia pozwala na wydobycie ostrości, na rzeczywistym skupieniu
wzroku na tym co ważne, na samej treści jaką miał do przekazania
fotograf.
Są
zdjęcia co do których można się spierać, czy ktoś innych lepiej
by ich nie zrobił. Są i takie, na które czeka się miesiącami, na
ten jedyny moment.
Są
również i te wspaniałe, bo artysta zauważył to coś, lub
przewidział zdarzenie.
A
czy można zrobić zdjęcie obrazu, malowanego bez farb i płótna?
Można.
Gjon Mili pokazał to w pracowni znanego artysty. Tak mu się to
spodobało, że chciał jeszcze więcej.
Zdjęcia
najbardziej znane, rozpoznawalne.
Zdjęcia
uznane i uważane za najlepsze w historii fotografii.
Przeciwwaga,
piękno miejsc i natury w zdjęciach kolorowych.
I
moje, ulubione. Które mnie zachwyciły i powaliły na kolana.
Podróż
zaczniemy od naszych oczu, które będą naszą duszą, sercem w tych
niesamowitych widokach. Jaki macie kolor oczu?
Wiedzieliście, że tak wygląda ludzkie oko?: Ludzkie oko
Wiedzieliście, że tak wygląda ludzkie oko?: Ludzkie oko
A twarz? Można taką uchwycić na zdjęciu: Twarz z cienia
Istnieje wiele słynnych zdjęć. To cała historia, dwie wojny, przełomowe wydarzenia polityczne. Obrazy rozpowszechnione z udziałem mediów. Nie byłyby aż tak popularne, gdyby właśnie nie ta siła przekazu. Jak chociażby zdjęcie Che Guevary, wykorzystane do nadruku na T-shirtach na całym świecie.
Istnieje wiele słynnych zdjęć. To cała historia, dwie wojny, przełomowe wydarzenia polityczne. Obrazy rozpowszechnione z udziałem mediów. Nie byłyby aż tak popularne, gdyby właśnie nie ta siła przekazu. Jak chociażby zdjęcie Che Guevary, wykorzystane do nadruku na T-shirtach na całym świecie.
O
wiele bardziej niesamowite jest to, które ukazuje go martwego.
Otoczony przez wojska boliwijskie, zabity, położony na stole w
otoczeniu żołnierzy. To obraz Chrystusa zdjętego z krzyża: Martwy Che na stole
Mało
kto wie, że dla identyfikacji, Che obcięto obie dłonie. Wysłano
do Buenos Aires w asyście dwóch agentów CIA. Tam sprawdzono
odciski palców jednego z największych rewolucjonistów:
Znane
fotografie, co do których nie ma pewności czy są autentyczne. Czy
są ustawione, pozorowane.
Robert Capa i padający żołnierz w trakcie wojny domowej w Hiszpanii: Padający żołnierz
Przerwa i posiłek budowniczych RCA Building w NY. Po latach rozpoznano emigrantów, którzy wtedy pracowali na wysokościach. To Irlandczycy i być może Szwedzi. I wydaje się, że zdjęcie jest jak najbardziej O.K. - to nie było aż tak wysoko, niższe piętra już zbudowane. Fotograf ustawił aparat pod odpowiednim kątem i stąd ten niesamowity efekt. Faktem pozostaje, że poproszono ich by tam usiedli i pozowali, co nie umniejsza siły przekazu.
To
jedno z najbardziej rozpoznawalnych zdjęć świata: Przerwa na posiłek
Zdjęcie
może ukazywać wizję artystyczną, jak w wypadku startu samolotów
z lotniska w Hanowerze. Pewności również nie było, co zaowocowało
3 dni temu skreśleniem tekstu pod zdjęciem. Autor wykorzystał typy
samolotów i linie lotnicze, które z Hanowerem nie maja połączeń
i stąd reakcja : Start z lotniska
Jedną
z najbardziej rozpoznawalnych chwil zatrzymanych w oku obiektywu jest
z pewnością ta z indyjskiego miasta Bhopal. Po tragedii jaka się
wydarzyła, po braku reakcji ze strony amerykańskiej firmy
pestycydów, pozostała tylko bezsilność.
To
jedno z najokrutniejszych zdjęć jakie widziałem : Bhopal
Kolejny obraz to: Oczekiwanie. Dziewczynka która przez moment odpoczywa, ma jeszcze około 1 km do pokonania, by dostać się do upragnionego miejsca – obozu dla uchodźców. Fotograf czekał i czekał. W końcu zrobił zdjęcie, sępa przegonił, a dziecko zostawił. Cały opis sytuacji znajduje się pod zdjęciem.
Jak
bardzo trzeba być okrutnym, by właśnie w takiej chwili nie
pomóc???
Po
prostu zabrakło mi słów. Oczekiwanie
Porcja
kolejnych, znanych obrazów:
Pierwszy
dzień bitwy pod Gettysburgiem, lipiec 1863: Gettysburg
Zbombardowana
wioska w Wietnamie i pomoc udzielona poparzonej dziewczynce: Wioska w Wietnamie
Strzelanina
na Uniwersytecie w Kent State w USA, 4 maja 1970. Mary Vecchio
pochyla się nad ciałem kolegi, zabitego przez członka Gwardii
Narodowej. Zdjęcie nie jest poprawione; później wymazano kawałek
ogrodzenia widoczny za jej głową: Zamieszki w Kent State
Wodotrysk
z wodą pitną, rok 1950. Podział na białych i kolorowych: Segregacja
Zdjęcie
odwróconej modelki: Modelka
Egzekucja
żołnierza Wietkongu: Egzekucja
Przysięga
Johnsona na pokładzie samolotu. Towarzyszy mu Jackie, w tym samym
ubraniu co 2 godziny wcześniej podczas zamachu na JFK. Pokrwawionym.
Bezczelność osób sprawujących tymczasową władzę: Przysięga Johnsona
Sajgon
1963, mnich buddyjski dokonuje samospalenia: Samospalenie mnicha
Paryż
1950, pocałunek na ulicy: Pocałunek na ulicy
USA
1936, czas po Wielkim Kryzysie. Matka z dziećmi w poszukiwaniu
lepszego miejsca do życia. To jedno z najważniejszych zdjęć w
historii. Prawie 50 lat później, bohaterska kobieta została
uwieczniona na fotografii razem z dziećmi. Całość przejmującej
historii: Migrująca matka
Słynne
zdjęcie z niemieckiej stoczni, ukazujące wodowanie okrętu
szkolnego. Przy nabrzeżu wszyscy pracownicy, na przodzie, jeszcze w
czarnych mundurach członkowie SS i ten jeden człowiek, który
odmówił nazistowskiego pozdrowienia. August Landmesser. Historię
po wojnie opisała córka. Ojciec drogo za to zapłacił.
Rozpowszechniony obraz sprawił, że został aresztowany, trafił do
obozu a następnie w 1944 r. skierowany na front z batalionem karnym,
poległ gdzieś w Europie: Bez pozdrowienia
Pocałunek
w dniu zwycięstwa w USA, VJ-Day: Pocałunek w dniu zwycięstwa
Pierwsi
ludzie uwiecznieni na fotografii, rok 1838. Bardzo długi czas
naświetlania i widać tylko dwie postaci: czyściciela butów i jego
klienta: Pierwsi ludzie na zdjęciu
Nie
wiem czy istnieje najlepsze zdjęcie. Z pewnością, podobnie jak w
kinie, istnieją obrazy przełomowe, innowacyjne, wytaczające nowe
ścieżki, nurty.
Są
jednak takie, co do których znawcy, sami autorzy, wielbiciele nie
mają cienia wątpliwości - to majstersztyki fotografii.
Oto
one:
1.
Eugene Atget, ulica Quai d'Anjou, 6 rano, 1924 r. - Paryż, 6 rano
2.
Frederick H. Evans – Morze Schodów, 1903 r. ( wejście do Katedry
w Wells w Anglii - ponad 600 lat istnienia; i to zdjęcie równie
dobrze mogłoby być wykonane 200, 300 lat wcześniej): Schody w katedrze
3.
Brassai ( wł. Gyula Halasz) – paryska stacja metra Palais-Royale,
1933 r. - jedno z moich ulubionych zdjęć: Metro
4.
Alfred Stieglitz – The Terminal, 1892 r. - chwila przerwy w
kursowaniu tramwaju 5 Aleją na tle oddziału poczty w NY;
przeraźliwie zimno, ale jest czas by napoić konie: The Terminal
5.
Edward Weston – Nude Floating (in pool) 1939 r. - na powierzchni
wody unosi się żona fotografa, Charis: W basenie
6.
Kertesz – Meudon 1928 r. - to zdjęcie uważane jest przez znawców
za jedno z najlepszych; Kertesz do podparyskiej miejscowości
zaglądał kilka razy, przez kolejne dni; nic się nie działo
ciekawego, aż do tego momentu: Meudon
7.
Kertesz – Chez Mondrian 1926 r. - w tym roku Kertesz odwiedza
pracownię Mondriana, znakomitego malarza holenderskiego, którego
prace w późniejszym okresie przyczyniły się do rozwoju
architektury; w oczekiwaniu, zwiedzaniu, Kertesz długo się nie
zastanawia: Chez Mondrian
8
. Robert Doisneau – Foksterier na moście Pont des Arts ( pieszy
most łączący Luwr z Instytutem Francuskim) 1953 r.: Ciekawość
9.
Ernst Haas – mnich z Positano, 1953 r. : Cień mnicha
10.
W. Eugene Smith – Mijamata - Tomoko in her bath , 1973 r. - to
zdjęcie matki myjącej córkę stało się powodem sporych problemów
dla fotografa, który notabene, uważał je za najlepsze w całej
swojej twórczości. Firma chemiczna wylewała do rzeki chemikalia,
wśród nich metylortęć. Upośledzenie powstało jeszcze w łonie
matki. Rodzina w późniejszym okresie prosiła Smitha o wycofanie
zdjęcia z obiegu, prawdopodobnie zastraszana, a sam fotograf został
pobity przez pracowników firmy Chisso i uszkodzono mu poważnie oko. Dziewczynka zmarła w wyniku choroby w wieku 21 lat. Obraz ma też szersze znaczenie, jest uznawany za przykład zobrazowania sztuki w fotografii, przypomina obraz czy rzeźbę Piety - Marii z martwym Chrystusem na kolanach: Tomoko Uemura
11.
Brassai – Moulin Rouge w roku 1937: Moulin Rouge
12.
Edward
Steichen – wieżowiec Flatiron NY, 1904 r. - to ten słynny, wąski
drapacz chmur: Wieżowiec
13.
Edward Steichen – The Pond Moonlight, 1906 r. - zrobione w
Mamaroneck, hrabstwo Westchester - to zdjęcie do niedawna było
najdroższe na świecie; na aukcji w NY sprzedano je w lutym 2006 r,
za 2,9 mln $; w chwili obecnej jest na 3 miejscu: The Pond Moonlight
14.
Alfred
Stieglitz – From the Back Window, 1915 r. : Przez okno
15.
Brassai
– Para w kawiarni, Włochy 1932 r. : Odbicie w dwóch lustrach
16.
Lisette Model – Odbicie, NY, ok. 1940 r.: Z ulicy
17.
Antoni Anatol Węcławski – Złote strumienie, Warszawa 1930 r. -
nokturny z międzywojnia + całość jego zdjęć: Strumienie
18.
Alfred Stieglitz – The Steerage ( ang. - przedział najtańszej
klasy na statku) – kontrast podróżujących na samym dole i na
górnym pokładzie: Dwa pokłady na statku
Niewiele
wcześniej pobiera pierwsze lekcje argentyńskiego tańca: Nauka tańca
A
w 1949 r. rysuje m.in. centaura, bez pędzli i płótna: Tylko światłem
Gdyby
przypadkiem używał wtedy atramentu kolorowego, efekt mógłby być
taki: Atrament
A
w przypadku farby, gdyby niechcący wpadła do wody, taki: Farba
Fascynuje
mnie czarno-biała fotografia. Zwłaszcza to co się dzieje w
mieście. Nie bez przyczyny najwięcej zdjęć pojawia się z Paryża,
Londynu i Nowego Jorku. Te
miasta aż się proszą by jej fotografować, ukazywać ich piękno.
Zwłaszcza Brassai i jego Paryż lat 30-tych jest niepowtarzalny.
Wiele
fotografii przestawia historię miasta, rozwój. Są miejsca które
do dziś istnieją, ale zdjęć jak w latach 40-tych, już nie
zrobimy. Zmieniła się okolica i to co pozostało, to stare zdjęcia,
jak np.:
Most
Golden Gate w budowie: Most
Nowy
Jork ok. 1910, czas naświetlania 10 minut, podpowiada nam to zegar
na budynku: Metropolitan Life Insurance Company
Dworzec
Grand Central – dziś taka fotografia
jest niemożliwa, zabudowa powstała wokół nie pozwoli na padanie
promieni słonecznych: Dworzec rok 1957
Paryż
lat 30-tych, z pięknego albumu Brassai, dostępnego wciąż w
księgarniach: Paryż nocą
Sterowiec
Hindenburg nad Nowym Jorkiem w 1936 r.: Przy Empire
I
moment katastrofy: Płonący Hindenburg
Wypadek
ambulansu w 1943 r.: Wydobycie wraku
Londyn
XIX w.: W starym Londynie
Parada
( pierwsza w historii 'papierowa' – tzw. ticker-tape) na cześć
Gertrude Ederle, która jako pierwsza kobieta przepłynęła wpław
kanał La Manche: Parada
Statua
Wolności w trakcie budowy: Dobudowa kawiarenki
Kino
również zostało wspaniale uwiecznione na fotografiach. Szczególnie
zdjęcia portretowe, wtedy powstałe, są nie do osiągnięcia dziś,
nawet przy zastosowaniu różnych technik i dwu kolorów.
Jedno
z najpiękniejszych,
i jedna z najpiękniejszych,
moja ulubiona aktorka, zjawiskowa
Joan Crowford: Najpiękniejsza aktorka
Również Joan Crawford
Jeszcze piękniejsza
Również Joan Crawford
Jeszcze piękniejsza
Wiecznie tajemnicza, przecudna Greta Garbo: Rosjanka?
Brytyjska
aktorka ( zwłaszcza teatralna), która tak wspaniale zagrała w
filmach „Tramwaj zwany Pożądaniem” oraz” Przeminęło z
wiatrem” - za oba wyróżniona Oskarem: Viven
A
tutaj przed kinem, gdzie grają „Przeminęło z wiatrem”: Przed kinem
Delikatna
Veronica Lake: Blondynka
Jest
taka scena w filmie „Tajemnice Los Angeles” ( L.A. Confidential)
w której dwaj detektywi wchodza do knajpy i jeden z nich napotykając
bandziora, wdaje się w pyskówkę, zarzucając mu jeszcze, że
siedzi z jakąś dziewczyną, która robi z siebie Lanę Turner, na
co drugi policjant odpowiada, że to jest Lana Turner.
Tak
wyglądała w rzeczywistości, obiekt westchnięć: Lana Turner
Moje
ulubione zdjęcie Cary Granta: Brytyjczyk z Bristolu
Wspaniały
Buster Keaton: Komik bez uśmiechu
Oraz
przystojny zawsze, szeryf z miasteczka i szeryf z 'naszego' plakatu
wyborczego, Gary Cooper: Szeryf Trochę młodszy szeryf
Wielokrotnie
sztuka łączy się z obrazem. Możliwe, że to bardziej domena
współczesnej fotografii. Wyobrażenia, pomysły, olśnienia
sprawiają, że pojawiają się zdjęcia same w sobie będące
sztuką, ale i taką przedstawiające:
Niekiedy
oczekiwanie bywa długie, na ten jeden jedyny moment, zdarza się, że
potrzeba olbrzymiej swobody, pracy, sprawdzania, bycia w danym
momencie. Oto przykłady, kolorowe:
Łódź podwodna na Oceanie Arktycznym
Samolot linii Quantas na tle Księżyca
Oko Księżyca
Drzewo i mur
Łódź podwodna na Oceanie Arktycznym
Samolot linii Quantas na tle Księżyca
Oko Księżyca
Drzewo i mur
Kiedy
zbliżamy się z daleka do Ziemi, widzimy coś takiego:
Pogoda
nagle się zmienia i powstają jedne z najlepszych zdjęć ostatnich
lat, siła natury w pełnej okazałości:
I
wreszcie równie piękny grzmot nad Wielkim Kanionem: Wielki Kanion
Wysoko
i na krańcach świata jest równie tajemniczo co uroczo. Może
ludzie tam nie chodzą, ale kozice zawsze: Kozica nad chmurami
Nasza
planeta ma najwyższe miejsce, tu sfotografowane w 1963 r.
Pozazdrościć autorowi tej chwili spoglądania wokoło: Mont Everest
Ale
i ma też koniec, to tutaj kończy się wszystko: Krawędź świata
Gdybyśmy
porównali stare fotografie z nowymi, chcieli ujrzeć jak ludzie się
zmieniali, jak wyglądają teraz, w sztuce fotografii i to jest
możliwe. Oto 8 przykładów osób,
którzy
widzą w
lustrze swoje
odbicie sprzed lat: Odbicie młodości
Na
koniec moje ulubione zdjęcia, te które naprawdę mnie zauroczyły,
i końcowe, które uważam za najlepsze jakie dotąd widziałem. To zarazem fotografie znane, cenione, kilka uważanych za najlepsze w historii fotografii.
Pierwsze, w stylu tego, którego szukam od dłuższego czasu: Brassai - Na ulicy, Paryż 1934
Po całym dniu zabawy ( widać to na zdjęciu poniżej) zmęczone dzieci śpią na balkonie, przy schodach przeciwpożarowych - Gorące lato w NY, 1938
Gdybym miał wybrać 'wejście' do naszej planety, z pewnością bym skorzystał z tego. Piękne i tajemnicze. Przyciąga i przyprawia o szybsze bicie serca : Masyw górski Ahaggar - Algieria
Most uchwycony za dnia. Zastosowanie odpowiednich technik sprawiło, że ten obraz wydaje się być jak z bajki. Wyobrażam sobie jak to musi wyglądać przy pełni księżyca. To urocze miejsce, to jedyne w którym chciałbym zostać na dłużej: Most księżycowy na Tajwanie
Zainteresowanie. Koledzy z teatru, kabaretu podziwiają plecy partnerki. Ciekawość tatuażu na pierwszym miejscu, a nie ciało kobiety: Robert Doisneau - Tatuaż
Powrót po locie na Księżyc. Trzech pierwszych, jeden ze słynnym 'krokiem' i parada na ich cześć: Dla kosmonautów
Dzieci przy murze. Jedno maluje a drugie...: Robert Doisneau - Szept muru
Trzy dni temu wielki zachwyt. Wieczorowe buty z roku 1927 : Edward Steichen - Evening Shoes
Używając rękawic, opiekun waży tygodniowe kociaki, zamknięte dla badań w specjalnej komorze : W. Eugene Smith - Kociaki
Współzałożycielka i właścicielka wytwórni United Artists, słynna aktorka Mary Pickford przy biurku: Mary Pickford
Przy bocznej uliczce, z widokiem z nieba : Kertesz - Cienie
Chiński mistrz i jego kontrast: Fan Ho - Barwy
Kilka kroków a świat inny: Robert Doisneau - Z widokiem
Z pewnością nie jest to zdjęcie z XIX wieku, jak chce informacja pod nim, faktem pozostaje miejsce: Biblioteka w Cincinnati
Salvador Dali i słynne zdjęcie. Nic tajemniczego jednak w nim nie ma: małżonka Helena Diakonova ( która wcześniej rozwiodła się ze wspomnianym poetą Paulem Eluardem) trzyma krzesło, asystenci wypuszczają koty i leją wodę a sam Dali podskakuje : Philippe Halsman - Dali Atomicus
Po zakończeniu wojny, po podpisaniu aktu kapitulacji. Tak wyglądało Drezno po zmasowanych bombardowaniach: Richard Peter - Drezno 1945
Amerykańscy żołnierze podczas modlitwy w czasie mszy w katedrze w Koloni, w 1945 roku: Bourke-White - Kolonia 1945
Kto wie, kto wie... Może to ten amerykański żołnierz walczył w dywizji Marines, w Niemczech, z moim Dziadkiem? Wyzwolony z obozu, przez kilka ostatnich tygodni wojny służył w armii amerykańskiej, a po zakończeniu zmagań wojennych jeszcze przez ponad 6 miesięcy został w szeregach dywizji. Żołnierz żegnany na dworcu przez swoją żonę i malutkie dziecko: Pożegnanie
Trzy zdjęcia Edwarda Steichena:
Zapalniczki - Zapalniczki 1928
Anna May Wong - Na stole
Eva Le Galienne - 1908
Podoba mi się w jaki sposób mężczyzna trzyma swoją prawą dłoń: Brassai - W kawiarni
Zza kulis. Rok 1958, Coco Chanel obserwuje występ swoich modelek: Frank Horvat - Coco Chanel
W koszyku może być jedzenie. Tuż przed zabawą, na serii zdjęć pojawiają się później bawiące dzieci: Piergiorgio Branzi - Neapol 1953
I Królowa Elżbieta i Marylin Monroe, jednak to dla mnie pozostaje niedoścignione w kolekcji: Cecil Beaton - Przy drzwiach
Być tak wysoko... : Hengki Koentjoro - W ciemnościach
Stare samochody i wielkie lusterka boczne : Elliott Erwitt - W lusterku
Zdjęcie, które znajduje się u mnie w zakładce 'odwaga'. Młoda Ruby i jej pierwszy dzień w szkole w 1960 r. Ochraniana przez policjantów z urzędu szeryfa, dumnie maszerowała na swoją pierwszą lekcję, przechodząc tym samym do historii najnowszej Ameryki: William Frantz - Szkoła podstawowa, Nowy Orlean 1960
Najnowsze wiadomości o katastrofie : Titanic, listopad 1912
W tłumie trudno się odnaleźć. Przed Dworcem Saint Lazare, 1959 r.: Frank Horvat - Poszukiwanie
Spojrzenia na zawsze : Elliott Erwitt - Dziecko i mama
I marzenie i zdziwienie, że chwilowo nie pojedzie ten większy: Robert Doisneau - Samochodzik
Moi ulubieni mistrzowie fotografii to Brassai, Weegee, Bourke-White, Horvat, Kertesz, Smith, Cartier-Bresson, Erwitt, Doisneau, Stieglitz, Steichen, Arnold.
Zawsze jednak tak jest, że podoba nam się nieco inne zdjęcie, inne byśmy wybrali np. jako zwycięzcę World Press Photo. Poszukujemy tego czy tamtego, potrafimy dostrzec coś innego, a tym samym np. nie podzielić czyjegoś zachwytu nad tym obrazem a wybrać inny.
Zawsze chciałem zająć się fotografią na poważnie. Robić zdjęcia czarno-białe. Chociażby starych zegarów na starych stacjach kolejowych. Możliwe, że przyjdzie na to czas.
Nie jestem znawcą, wręcz czuję się obco w temacie powyższym. Porównując do kina, to taki mały szaraczek ze mnie.
Ale gdybym miał wybrać to jedno zdjęcie, z tych zapewne niewielu jakie widziałem i czytałem na portalach mistrzów fotografii, sztuki - to właśnie to. Jedno z najznakomitszych, mistrzowskie, które mnie naprawdę zachwyciło.
Za sceną słynnej sali koncertowej w Paryżu - Folies Bergere.
W przerwie, podczas próby. Brassai kapitalnie wychwycił ten moment. To zdjęcie z roku 1933 ujawnia swoją siłę w odbiciu lustra.
Zdecydowanie przypomina mi mistrzów flamandzkich, początek pracy nad obrazem.
Brassai - Za sceną Folies Bergere, 1933
Pierwsze, w stylu tego, którego szukam od dłuższego czasu: Brassai - Na ulicy, Paryż 1934
Po całym dniu zabawy ( widać to na zdjęciu poniżej) zmęczone dzieci śpią na balkonie, przy schodach przeciwpożarowych - Gorące lato w NY, 1938
Gdybym miał wybrać 'wejście' do naszej planety, z pewnością bym skorzystał z tego. Piękne i tajemnicze. Przyciąga i przyprawia o szybsze bicie serca : Masyw górski Ahaggar - Algieria
Most uchwycony za dnia. Zastosowanie odpowiednich technik sprawiło, że ten obraz wydaje się być jak z bajki. Wyobrażam sobie jak to musi wyglądać przy pełni księżyca. To urocze miejsce, to jedyne w którym chciałbym zostać na dłużej: Most księżycowy na Tajwanie
Zainteresowanie. Koledzy z teatru, kabaretu podziwiają plecy partnerki. Ciekawość tatuażu na pierwszym miejscu, a nie ciało kobiety: Robert Doisneau - Tatuaż
Powrót po locie na Księżyc. Trzech pierwszych, jeden ze słynnym 'krokiem' i parada na ich cześć: Dla kosmonautów
Dzieci przy murze. Jedno maluje a drugie...: Robert Doisneau - Szept muru
Trzy dni temu wielki zachwyt. Wieczorowe buty z roku 1927 : Edward Steichen - Evening Shoes
Używając rękawic, opiekun waży tygodniowe kociaki, zamknięte dla badań w specjalnej komorze : W. Eugene Smith - Kociaki
Współzałożycielka i właścicielka wytwórni United Artists, słynna aktorka Mary Pickford przy biurku: Mary Pickford
Przy bocznej uliczce, z widokiem z nieba : Kertesz - Cienie
Chiński mistrz i jego kontrast: Fan Ho - Barwy
Kilka kroków a świat inny: Robert Doisneau - Z widokiem
Z pewnością nie jest to zdjęcie z XIX wieku, jak chce informacja pod nim, faktem pozostaje miejsce: Biblioteka w Cincinnati
Salvador Dali i słynne zdjęcie. Nic tajemniczego jednak w nim nie ma: małżonka Helena Diakonova ( która wcześniej rozwiodła się ze wspomnianym poetą Paulem Eluardem) trzyma krzesło, asystenci wypuszczają koty i leją wodę a sam Dali podskakuje : Philippe Halsman - Dali Atomicus
Po zakończeniu wojny, po podpisaniu aktu kapitulacji. Tak wyglądało Drezno po zmasowanych bombardowaniach: Richard Peter - Drezno 1945
Amerykańscy żołnierze podczas modlitwy w czasie mszy w katedrze w Koloni, w 1945 roku: Bourke-White - Kolonia 1945
Kto wie, kto wie... Może to ten amerykański żołnierz walczył w dywizji Marines, w Niemczech, z moim Dziadkiem? Wyzwolony z obozu, przez kilka ostatnich tygodni wojny służył w armii amerykańskiej, a po zakończeniu zmagań wojennych jeszcze przez ponad 6 miesięcy został w szeregach dywizji. Żołnierz żegnany na dworcu przez swoją żonę i malutkie dziecko: Pożegnanie
Trzy zdjęcia Edwarda Steichena:
Zapalniczki - Zapalniczki 1928
Anna May Wong - Na stole
Eva Le Galienne - 1908
Podoba mi się w jaki sposób mężczyzna trzyma swoją prawą dłoń: Brassai - W kawiarni
Zza kulis. Rok 1958, Coco Chanel obserwuje występ swoich modelek: Frank Horvat - Coco Chanel
W koszyku może być jedzenie. Tuż przed zabawą, na serii zdjęć pojawiają się później bawiące dzieci: Piergiorgio Branzi - Neapol 1953
I Królowa Elżbieta i Marylin Monroe, jednak to dla mnie pozostaje niedoścignione w kolekcji: Cecil Beaton - Przy drzwiach
Być tak wysoko... : Hengki Koentjoro - W ciemnościach
Stare samochody i wielkie lusterka boczne : Elliott Erwitt - W lusterku
Zdjęcie, które znajduje się u mnie w zakładce 'odwaga'. Młoda Ruby i jej pierwszy dzień w szkole w 1960 r. Ochraniana przez policjantów z urzędu szeryfa, dumnie maszerowała na swoją pierwszą lekcję, przechodząc tym samym do historii najnowszej Ameryki: William Frantz - Szkoła podstawowa, Nowy Orlean 1960
Najnowsze wiadomości o katastrofie : Titanic, listopad 1912
W tłumie trudno się odnaleźć. Przed Dworcem Saint Lazare, 1959 r.: Frank Horvat - Poszukiwanie
Spojrzenia na zawsze : Elliott Erwitt - Dziecko i mama
I marzenie i zdziwienie, że chwilowo nie pojedzie ten większy: Robert Doisneau - Samochodzik
Moi ulubieni mistrzowie fotografii to Brassai, Weegee, Bourke-White, Horvat, Kertesz, Smith, Cartier-Bresson, Erwitt, Doisneau, Stieglitz, Steichen, Arnold.
Zawsze jednak tak jest, że podoba nam się nieco inne zdjęcie, inne byśmy wybrali np. jako zwycięzcę World Press Photo. Poszukujemy tego czy tamtego, potrafimy dostrzec coś innego, a tym samym np. nie podzielić czyjegoś zachwytu nad tym obrazem a wybrać inny.
Zawsze chciałem zająć się fotografią na poważnie. Robić zdjęcia czarno-białe. Chociażby starych zegarów na starych stacjach kolejowych. Możliwe, że przyjdzie na to czas.
Nie jestem znawcą, wręcz czuję się obco w temacie powyższym. Porównując do kina, to taki mały szaraczek ze mnie.
Ale gdybym miał wybrać to jedno zdjęcie, z tych zapewne niewielu jakie widziałem i czytałem na portalach mistrzów fotografii, sztuki - to właśnie to. Jedno z najznakomitszych, mistrzowskie, które mnie naprawdę zachwyciło.
Za sceną słynnej sali koncertowej w Paryżu - Folies Bergere.
W przerwie, podczas próby. Brassai kapitalnie wychwycił ten moment. To zdjęcie z roku 1933 ujawnia swoją siłę w odbiciu lustra.
Zdecydowanie przypomina mi mistrzów flamandzkich, początek pracy nad obrazem.
Brassai - Za sceną Folies Bergere, 1933