Uczę się polskiego

Trzeci w kolejce w kiosku.

Sprzedawczynie zawsze coś oferują dodatkowego. O.K. - rozumiem.

Do pani pierwszej - „może jeszcze zapalniczka i 'ViVa!'?”

Do drugiej – „a może 'Gala'? Jest najnowsze wydanie”.

Ciekawe co mnie zaproponuje i co śmiesznego odpowiem...

Podchodzę – może zapalniczka i... spojrzała... „Polityka”? Odechciało mi się.

Psze panią / pani / panienko / panico / dziewico- „Polityka” to nigdy.

Gdyby mi pani zaproponowała „Forum” - to tak!

A poza tym to program TV.

A w programie znalazłem dwa słowa, których znaczeń wcześniej nie znałem.

No proszę, człowiek uczy się całe życie. Są wyrazy trudne, nieznane, w ogóle mało używane.

Rayon / rajon mi chyba przeleciało przez łeb wcześniej, ale doprawdy to za trudne dla mnie.

Jednak już zupełna porażka nastąpiła przy słowie „dropiaty”. I ja to nie wiem, czy to wstyd czy nie? No kurde.

I chodziło o konia w opisie filmu.

To ja może napiszę o slangu niedługo, bo się noszę z tym zamiarem od wielu miesięcy.

Kurde, ale dropiaty...???

Poddaję się.

„Nie kąpiesz się dla mnie w pieszczocie pian”

„Idziemy z gnatem po prośbie. To nie dolina ani klawisz, to gruba bara. Jak nie wystawimy i będzie obciach, dostanę dokoła macieju. O mnie kuma każdy śledź.”