Zapach tataraku

Zapach wsi. Różności – zapach zsiadłego mleka, antonówek, gruszek, gotowanych obierek, kiełbasy, czarnych porzeczek, chleba, młodych ziemniaków na skwarkach, pola w sierpniu, rosy... Mnóstwo zapachów.

I właśnie ten chleb.

Pamiętam jego zapach, wypiekany czy świeży przywożony do sklepu. Skórka smakowita, a jeszcze pozostawał środek do wyjadania:)

Ale nigdy nie próbowałem tego jednego, zasłyszanego od starszej sąsiadki na działce.

Opowiadała jak jej matka, tuż po wojnie, wypiekała chleb na wsi. Na tym zarabiała. Na liściach chrzanowych i liściach tataraku. I nie pochodziła z Kresów.

Gdy chleb był gotowy, niesamowity zapach roznosił się po okolicznych gospodarstwach. I to była informacja dla wszystkich mieszkańców, że można już przyjść.

Piszę niesamowity, ale ja tego zapachu nie znam. Co prawda pamiętam tuż za gospodarstwami spore kompleksy wodne, stawy pełne ryb i ten piękny tatarak rosnący. Podchodziłem, kilka razy łodzią z wujem podpływaliśmy.

Ale samego zapachu chleba pieczonego na liściach tataraku nigdy nie doświadczyłem.