Biznes i nasza cywilizacja

Mam pomysł na biznes.

Pierwszy problem. Technologia jeszcze nie istnieje. Ale moje przekonanie graniczy z pewnością, że najpóźniej za 30-40 lat powstanie. A możliwe, że wcześniej. Ale niewiele. Może więc warto pomyśleć o sprzedaży lub przekazaniu komuś koncepcji?

Po szybkich obliczeniach wychodzi na to, że zysk byłby olbrzymi. Z obecnych 7 miliardów osobników naszej rasy, po odrzuceniu dzieci i starszych, licząc dorosłych w sile wieku – liczba zainteresowanych z pewnością byłaby w setkach milionów.

Skromnie policzyłem zainteresowanie na poziomie 65 mln ludzi tygodniowo, co jest raczej zaniżeniem, ale pomysł właśnie polega na tym. I koszt tygodniowego skorzystania na 10 euro. Czyli też za grosze – i też szacowanie poniżej poziomu.

Dochód roczny wychodzi na 135 mld euro.

Oczywiście trzeba odliczyć koszta wszelakie, ale to dalej daje astronomiczne pieniądze. Jednak myślę, że biznes by się rozkręcił, i przekroczyłby zainteresowanie na poziomie ponad 150 mln ludzi tygodniowo.

Czyli w polu zostają dzisiejsze potęgi jak: Exxon Mobil, Apple, General Electric, Royal Dutch Shell, JPMorgan Chase, AT&T, Google, Microsoft, ICBC, HSBC, Berkshire Hathaway, Wells Fargo, Petro China, BP, Chevron, Gazprom, Citigroup czy Wal-Mart.

A na pewno kilka z nich razem połączonych też.

Firma byłaby nie do zatrzymania a wartość po 2-3 latach z pewnością by przekroczyła 407 mld czyli wartość Exxon, a nawet największej do niedawna mojej byłej firmy Apple – ponad 630 mld USD.

Drugi problem polega na tym, że istnieje ryzyko iż nasza cywilizacja mogłaby nie przetrwać, gdyby ta technologia została odkryta i wprowadzona w życie.

Patrząc na historię, na opracowania, nie ma co ukrywać, że my, nasza rasa jest okrutna, barbarzyńska, chciwa, żądna zniszczenia. I też uważam za Hawkingiem, że nie przetrwamy kolejnego tysiąca lat. Nawet jak będą pszczoły. Sami się wyniszczymy.

Gdybyśmy mieli dążyć do czegoś większego, opanowania nowych technologii, umiejętnego ich wykorzystania dla dobra ogółu ludzkości – to tak, w tym bym widział jakąś nadzieję, szansę na wspólne przetrwanie. Ale najnormalniej mówiąc, my się po prostu kiedyś pozabijamy, ograbimy innych, zwycięży ten kto silniejszy, albo tak naprawdę nie będzie zwycięzcy, tylko garstka przegranych.

Może trzeba mieć nadzieję, że odkrycie o jakim wspominam, ale nie zdradzam, da nam również i inne argumenty czy też narzędzia do wysiłku na rzecz całej ludzkości. To z pewnością byłby przełom.

Historia jednak mnie uczy, że wszelkie pomysły i odkrycia, które mają jakąkolwiek siłę sprawczą w postaci 'straszaka siły' – zawsze były wykorzystane przeciw nam, ludziom.

Więc może nie warto odkrywać tej technologii, by pewnikiem nie dotrzeć do źródeł olbrzymiej siły, przy okazji innych odkryć. Jak już nie będzie przeciwników z zewnątrz, wtedy należy wykończyć swoich. Zawsze znajdzie się ktoś, garstka chcąca wszystkich i wszystko podporządkować tylko sobie.

I świat się kończy. Nie potrzeba meteorytu, nowego wirusa, żadnych talerzy latających, baz niemieckich na Antarktydzie, Roswell, energii piramid. Już nie musimy odkrywać manuskryptu Voynicha, szukać Yeti w górach, mierzyć energii i promieniowania w Trójkącie Bermudzkim, oglądać z lotu ptaka malowideł z Nazca, dociekać jak powstała mapa Piri Reisa, czy też szukać śladów i rzeczywistych faktów, nagrań, świadków i pism o wydarzeniach z jeziora w Kanadzie – przy którym Roswell to małe miki. I sygnał WOW będzie nieważny.

Kurtyna. Przedstawienie było tylko jedno. Ktoś był na widowni?